Αυλαία

Μπορεί να γεννήθηκα τυφλόσ
Μπορεί η καρδιά μου ποτέ να μην χτυπάει
Μπορεί για μένα να βρέχει ο ουρανόσ
Όταν αισθάνομαι πωσ κάποιοσ με κοιτάει

Τρέμω όταν μένω στη σιωπή
Και νομίζω πωσ θ’ ακούσω την αλήθεια
Αυτή που κάποτε εσύ μου είχεσ πει
Αλλά εγώ διάβαζα μόνο στα παραμύθια

Στέκομαι μπροστά σου να σου πω
Μια συγγνώμη που δεν άκουσα ωσ τώρα
Όλα όσα μου 'πεσ πωσ θα 'πρεπε να δω
Όλα όσα έκαψε ή γκρέμισε η μπόρα

Μοιάζει η αλήθεια μια στιγμή
Που θέλω σαν ψέμα να τελειώσει
Τησ νύχτασ το γλυκό πικρό φιλί
Πεθαίνει ο έρωτασ χωρίσ να το 'χει δώσει

Πέφτει η αυλαία τελικά
Τα φώτα σβήνουν στο ξύλινο κρεβάτι
Όλα όσα έφτιαξα δεν βρίσκω πουθενά
Όλα όσα γέννησα έχουν γίνει στάχτη