Mahsa

حامد پهلاااااانه
کوچه بالایی دختری میشینه که دلش مثه دل من عاشقه
میگه با چشاش قدرمو میدونه میدونم که با دل من صادقه
وقتی میشینم پای صحبتش حرفای شیرینی داره
من از اون چشاش میخونم که قلب مهربونی داره
غنچه ی لباش حالت چشاش روی محجبینی داره
بالای چشای خوشگلش ابروی کمونی داره
میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست

ببین چشماش چه زیباست
ببین قدش چه رعناست
میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
آره اسمش که مهساست
تنش برگ گل یاس
وقتی صدای پاش میاد
صدای خنده هاش میاد
عشوه و ناز و اداش
هرجا میره باهاش میاد
وقتی که از سفر میاد
صدای زنگ در میاد
تو شب تار دل ِ من
اون مژده ی سحر میاد
میگن اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
ببین چشماش چه زیباست
ببین قدش چه رعناست
ببین اسمش که مهساست
چشاش همرنگ دریاست
آره اسمش که مهساست
تنش برگ گل یاس