Cedynia 972

Widzę Cię w grozie dymu i krwi
Kamienny Orle nad brzegiem Odry
Tam twe spojrzenie gdzie twa armia śpi
Spowita w blasku biało czerwonym
Kroczę wśród wrzawy pośród rannej mgły
Lecą z zachodu czarne krucze hordy
Czy to jest jawa czy to mi się śni
Tu nad tym brzegiem płoną wici wojny
Gdy słowa w miecze przetopiły się
Srebrzyste włócznie niosło w dal odległą
A szańcem stał się rzeki drugi brzeg
W szkarłat odziany triumfował Mieszko
Cofnąć się musiał w wściekłym szale wróg
Nurt zabrał ciała topielców daleko
I tylko kajdan zabrzmiał tępy dźwięk
Najazd Germanów napiętnował klęską

Gdy przyjdzie jeszcze oręż w niebo wznieść
Gdy przyjdzie synom za kraj ojców walczyć
Wspominajcie na tych którym w oczy śmierć
A którym drogie były Wieczne Barwy

Świetnym zwycięstwem zapisała się
Bitwa cedyńska i tak po wsze czasy
Płynie pieśń o niej bo w pamięci tkwi
Teutońska strzała i topór na tarczy
Wśród pól i lasów stroszy skrzydła swe
Ojczyzny Lechów zawsze wierny strażnik
Na chwałę mężnym wije gniazdo swe
O bohaterstwie z dumą będzie świadczył

Gdy przyjdzie jeszcze oręż w niebo wznieść
Gdy przyjdzie synom za kraj ojców walczyć
Wspominajcie na tych którym w oczy śmierć
A którym drogie były Wieczne Barwy

Tam pod Cedynią stoi pomnik im
Tam Orzeł Biały wiecznie trwa na warcie
Łopot sztandarów ukołysze sny
Rycerskie sny Polski wielkich marzeń

Tam pod Cedynią stoi pomnik im
Tam Orzeł Biały wiecznie trwa na warcie
Łopot sztandarów ukołysze sny
Rycerskie sny Polski wielkich marzeń