เหนือกาลเวลา

ดวงจันทร์เคลื่อนคล้อยดาวน้อยมืดดับ
ตะวันลาลับนับกาลผ่านเลย

ที่ที่เคยดื่มด่ำคำรักยังคงกังวาล
ที่เราเคยร่วมฝันพลันเป็นอดีต
ที่เคยนั่งคู่เคียงบัดนี้เหลือเพียงภาพในนิมิต
ที่ใจยังคิดพร่ำเพ้อถึงเธอมิคลาย

โอ้เหตุไฉนใยหัวใจไม่ยอมปล่อยวาง
คู่ครองใฝ่ปองลาร้างสวรรค์ไม่สร้างทางรักสองเรา
กรรมใดใยขีดให้ชีวิตต้องตรมต้องเศร้า
เวียนว่ายพันหมื่นแสนปียังเฝ้ารอคอยรักเราเหนือกาลเวลา

จะล่วงเลยกี่ปีแสงมิอาจเปลี่ยนแปลงในรักมั่น
จะห้วงนิทราหรือดับขันธ์มิอาจมากั้นแรงปรารถนา
ขอพบสบตายอดชีวีหัวใจข้านี้มันร้องร่ำ
จะภพชาติใดยังจดจ่าฉันยังครวญคร่ำถึงแต่เธอ

เอ่อ เออ เอ่อ เอ้อ
เอ่อ เออ เอ่อ เอ้อ เออ เออ เอ่อ เอ้อ เออ

ที่ที่เคยดื่มด่ำคำรักยังคงกังวาล
ที่เราเคยร่วมฝันพลันเป็นอดีต
ที่เคยนั่งคู่เคียงบัดนี้เหลือเพียงภาพในนิมิต
ที่ใจยังคิดพร่ำเพ้อถึงเธอมิคลาย

โอ้เหตุไฉนใยหัวใจไม่ยอมปล่อยวาง
คู่ครองใฝ่ปองลาร้างสวรรค์ไม่สร้างทางรักสองเรา
กรรมใดใยขีดให้ชีวิตต้องตรมต้องเศร้า
เวียนว่ายพันหมื่นแสนปียังเฝ้ารอคอยรักเราเหนือกาลเวลา

โอ้เหตุไฉนใยหัวใจไม่ยอมปล่อยวาง
คู่ครองใฝ่ปองลาร้างสวรรค์ไม่สร้างทางรักสองเรา
กรรมใดใยขีดให้ชีวิตต้องตรมต้องเศร้า
เวียนว่ายพันหมื่นแสนปียังเฝ้ารอคอยรักเราเหนือกาลเวลา

จะล่วงเลยกี่ปีแสงมิอาจเปลี่ยนแปลงในรักมั่น
จะห้วงนิทราหรือดับขันธ์มิอาจมากั้นแรงปรารถนา
ขอพบสบตายอดชีวีหัวใจข้านี้มันร้องร่ำ
จะภพชาติใดยังจดจ่าฉันยังครวญคร่ำถึงแต่เธอ

เอ่อ เออ เอ่อ เอ้อ
เอ่อ เออ เอ่อ เอ้อ เออ เออ เอ่อ เอ้อ เออ