Hronia

Χρόνια που δε λένε να περάσουν
Να ξεχάσουν τισ πληγέσ
Κι αν ακόμη νίκησεσ
Τι τρέχει ποιοσ αντέχει τισ σιωπέσ

Τόσα κι άλλα τόσα σου χαρίζω
Στο σκοτάδι σου γυρίζω
Πάρε ό,τι έχω δε με νοιάζει
Κάθε τέλοσ πωσ σου μοιάζει

Είπα πωσ σε λίγο θα ξεφύγω
Τι πολύ που είν' το λίγο
Μέτρα δυο ανάσεσ
Δεν αντέχω να 'σαι εδώ και να μη σ' έχω

Χρόνια που λυγίζουν και μακραίνουν
Αρρωσταίνουν τα παλιά
Λόγια που ξυπνήσανε μαζί σου
Το φιλί σου αγκαλιά

Κι αν ακόμη έσβησεσ τα φώτα
Θα 'μαι ο ήλιοσ όπωσ πρώτα
Θα 'μαι εδώ κοντά να επιμένω
Στα όνειρά μου να προσμένω