Yalnız

Aşkın ve kırgınlığın her pazartesi

Hakiki yaralar şiirle onarılmaz
Kirli işlere tül perde
Güzel kelimeler var yetesi
Hangi güzeli incitsen kül kedisi

Ve sen her suçun ilk faili
Unutma senin cezan belli
Artık aşkın ve kırgınlığın her pazartesi

Üstünden deneyim geçen her şey paslanır
Günahlar vicdanın izin günlerinde sokaklarda palazlanır
Bir tutuşma varsa ortada parmakların izi kalır

Tilki gibi göğüslediğini sandığın nemli kuytuluklar
Kahve köpüklerinde göz göz olmuş, içine doğmuştur
O yakışıklı ay ışıklı kadının sade kahkahası bile şarkı
Her melanetten mutlu ayrılan su berraklığında aklı
Belki kötü nazar belki hileli zarlar
Belki de her şey düşündüğümüzden çok daha farklı

Şiirim, hece lambam, büyük aşkım
Kendimi fazla zannederken gırtlağıma kadar borçlu kaldığım
Affet beni, ve unutma benim cezam belli
Artık aşkın ve kırgınlığın her pazartesi

Şiirim, hece lambam, büyük aşkım
Kendimi fazla zannederken gırtlağıma kadar borçlu kaldığım
Affet beni, ve unutma benim cezam belli
Artık aşkın ve kırgınlığın her pazartesi