Nadzieja

W brudnym świcie, smutnych miast
Pełnych wiatrów, bezlitosnych
Mignie czasem twoja twarz
Jak niepewne, mgnienie wiosny
W przystankowy, zmięty tłum
Jakby cisnął ktoś dla żartu
Bzu białego bukiet lub
Same najszczęśliwsze karty

Matką głupich Cię nazwali, nadziejo
Ludzie podli, ludzie mali, nadziejo
Choć się z Ciebie natrząsają
Głośno śmieją, ty nas jedna nie opuszczaj, nadziejo
Prowadź nas, nadziejo
W ciemny cza-aa-as, nadziejo
W mrocznej mgle, wyczaruj iskrę wiary

Gdy fałszywych fanfar dźwięk
Zgaśnie w dali, tak jak żagiel
I wypełni głuchy lęk
Zakamarki duszy nagiej
Gdy już tylko walić w mur
Z dziką pasją pozostaje
Nie przesadzaj, odłóż sznur
Ona istnieć nie przestaje

Matką głupich Cię nazwali, nadziejo
Ludzie podli, ludzie mali, nadziejo
Choć się z Ciebie natrząsają
Głośno śmieją, ty nas jedna nie opuszczaj, nadziejo
Prowadź nas, nadziejo
W ciemny cza-aa-as, nadziejo
W mrocznej mgle, wyczaruj iskrę wiary

Prowadź nas, nadziejo
W ciemny cza-aa-as, nadziejo
W mrocznej mgle, wyczaruj iskrę wiary