หลง

แค่อยากให้เธอได้รู้ มีคนแอบมองเธออยู่ตรงนี้
ไม่กล้ามองหน้าเมื่อเธอสบตาก็แกล้งไม่มองทุกที
เวลาที่เธอเดินผ่านไป มันสั่นมันเสียวถึงหัวใจ
แค่อยากให้เธอมีฉันในใจ แต่คงเป็นไปไม่ได้

เพราะฉันแค่คนธรรมดาที่เพ้อถึงเธอตลอดเวลา
ไม่ว่าจะนอนหรือตื่นมาก็มีแต่เธอทั้งนั้น
ทำไมต้องรักแค่เพียงแต่เธอ
ทำไมตองหลงแค่เพียงแต่เธอไปรักทำไมก็ไม่รู้

สุดท้ายก็โดนเธอหลอกเธอลวงทุ่มเทแทบตายแต่ก็ไม่ได้ควง
ทำได้แค่มองแต่ไม่ได้หวงฉันควรไปอยู่ตรงไหน
เธอไม่ต้องการฉันก็จะรอแม้จะมีมากมายเธอก็ยังไม่พอ
ความรักมันขอให้กันไม่ได้

แค่ได้แต่ทนหวั่นไหว แค่ได้อยู่ใกล้ใกล้ก็ยังดี
ฉันขอได้เฝ้าแอบมองต่อไป แม้ไม่ได้ใจสักที

ก็ที่ต้องเศร้าและเหงา ก็ดันไปรักเขาแล้วไง
แม้พยายามเท่าไร เธอคงจะไม่สนใจ
จะรักแค่ไหนก็เปลี่ยนใจเธอไม่ได้

เพราะฉันแค่คนธรรมดาที่เพ้อถึงเธอตลอดเวลา
ไม่ว่าจะนอนหรือตื่นมาก็มีแต่เธอทั้งนั้น
ทำไมต้องรักแค่เพียงแต่เธอ
ทำไมต้องหลงแค่เพียงแต่เธอไปรักทำไมก็ไม่รู้

สุดท้ายก็โดนเธอหลอกเธอลวงทุ่มเทแทบตายแต่ก็ไม่ได้ควง
ทำได้แค่มองแต่ไม่ได้หวงฉันควรไปอยู่ตรงไหน
เธอไม่ต้องการฉันก็จะรอแม้จะมีมากมายเธอก็ยังไม่พอ
ความรักมันขอให้กันไม่ได้

ถามใจตัวเองถ้าเรายังต้องเสียใจ
ถ้าใจยังเป็นอย่างนี้ยังจะไปรักเขาทำไม
ไปรักทำไมก็ไม่รู้

ในวันสุดท้ายถ้าวันหนึ่งเขาต้องรักใคร
ก็คงเป็นคนที่ไม่ใช่ฉันแล้วฉันจะรอไปเพื่ออะไร

เพราะฉันแค่คนธรรมดาที่เพ้อถึงเธอตลอดเวลา
ไม่ว่าจะนอนหรือตื่นมาก็มีแต่เธอทั้งนั้น
ทำไมต้องรักแค่เพียงแต่เธอ
ทำไมต้องหลงแค่เพียงแต่เธอไปรักทำไมก็ไม่รู้

สุดท้ายก็โดนเธอหลอกเธอลวงทุ่มเทแทบตายแต่ก็ไม่ได้ควง
ทำได้แค่มองแต่ไม่ได้หวงฉันควรไปอยู่ตรงไหน
เธอไม่ต้องการฉันก็จะรอแม้จะมีมากมายเธอก็ยังไม่พอ
ความรักมันขอให้กันไม่ได้

เพราะฉันแค่คนธรรมดา
ที่เพ้อถึงเธอ เฮอเฮ้อ
ทำไมต้องรักแค่เพียงแต่เธอ
ทำไมต้องหลงแค่เพียงแต่เธอไปรักทำไมก็ไม่รู้

สุดท้ายก็โดนเธอหลอกเธอลวงทุ่มเทแทบตายแต่ก็ไม่ได้ควง
ทำได้แค่มองแต่ไม่ได้หวงฉันควรไปอยู่ตรงไหน
เธอไม่ต้องการฉันก็จะรอแม้จะมีมากมายเธอก็ยังไม่พอ
ความรักมันขอให้กันไม่ได้