Текст песни

Mundaka

Beroa sentitzen da hemen, hainbat zuhaitzen artean, non nagoen?
Kresala eta ura baino lehen, usaintzen dot area eguzki ixpixek

Eguna bukatzen ta mozten, hartu dot nire arima jarri naz amesten
Ea ez badostien apurtzen, arnasketa bakoitzean desagertzen

Eta banoa, Eta banoa

Itsas mugetara, kaioen artean
Zoriontsu izan gineneko azken sekretura
Oihu egitea, dana erreza zela pentsatzen genuenean

Gaua hasi da zabaltzen portuko azken barkuak lurra hartzen
Ea noz ikasiko doten bukaera bat dagoela honegaz amaitzen

Eta banoa, Eta banoa

Itsas mugetara, kaioen artean
Zoriontsu izan gineneko azken sekretura
Oihu egitea, dena erreza zela pentsatzen genuenean


Etzanda ortzira begira ebatu nire eskua hondartza gorrian
Bihar esnatzerakoan gogoratu gaur dana posible dala