Sólstöður

Á sólstöðum í svartnætti tunglið geislum grætur
Vetrarnótt við erum þínar sönnu svörtu dætur
Norðurljósa litamynstur lokkar okkur nær
Hrímiþakin snævibreiðan, glitrandi og skær 
Í ljósadýrð við lifnum við og seint þá dansinn dvín
Aldrei, aldrei fara frá mér, vetrarnóttin mín
Fallin út í fjarskann fjúka fölnuð blöð af rósum
Nornir kveða upp anda undir köldum norðurljósum
Kælan Mikla dansar undir köldum norðurljósum