Bris

Bris, bris
Puste meg i nakken
Det blir kaldt i frakken og kroppen skrike
Kom bris, bris, sett meg fri
Skru på sirenen og gje meg varige mén

For bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner
Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner, du vinner

Mitt navn er Kristopher, eks-lokomotivfører
Sånn av en skipsreder. Eg var hans stedfortreder
Eg blei tatt hånd om av ei nonne i et kloster
Eg gjekk i tjeneste for mitt land og kom heim som krigsoffer
Og eg blei lam i frå livet og ner
Og mitt navn blir ikkje lenger nevnt når folk ber
Og ingen husker gamle Kristopher
Han som redda fem liv for sjøl å bli et krigsoffer

Bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner
Bris, du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner, du vinner