Apagoreuesai

Ώρα εφτά και σηκώνεσαι δουλεύεισ για να ζήσεισ και σκοτώνεσαι
Να τα προλάβεισ όλα θέλεισ και αγχώνεσαι
Τρέχεισ και δε φτάνεισ βεβηλώνεσαι
Απογορεύεται η ταχύτητα το κάπνισμα το πάτημα
Στο πράσινο στο πάρκο το σκυλί
Απαγορεύεσαι και εσύ δεν επιτρέπεσαι εσύ

Μην αγγίζεισ μόνο να περπατάσ
Δίχωσ ταυτότητα στο δρόμο μη γυρνάσ
Δε μπαίνεισ εκεί μα μόνο κοίτα από μακριά
Έτσι κι αλλιώσ δεν έχεισ πια λεφτά

Ελευθερία άλλοι σου τάξανε
Μα μεσ στη φτώχια σε πετάξανε
Τα μυαλά σου τα αλλάξανε
Με στη μιζέρια σε φράξανε
Στη μιζέρια σε φράξανε

Ώρα δώδεκα ξαπλώνεισ για όλη τη μέρα μετανιώνεισ
Πήρεσ πρέφα τη ζωή σου πωσ σκοτώνεισ
Και τισ τύψεισ κουκουλώνεισ
Σου απαγορέψανε να ζήσεισ τελικά όπωσ φανταζόσουνα
Παιδί στη φέρανε σε βάλανε στο σύστημα
Μ’ αόρατα μαστίγια σε χτυπάνε σε πληγώνουν
Απαγορεύεται να είσαι εσύ

Μασ τα μάθαν όλα λίγα λίγα κι όλα στην ώρα τουσ
Να σκοτώνεισ κάθε αύριο εσύ για το τώρα τουσ
Η ζωή σου να χωράει φτιάξανε σε ένα προάστιο
Είσαι όμωσ λάθοσ σε βασίλειο τεράστιο