La Divina Commedia

Üçüncüsü ikisinden eşit kaynaklanan bir ateşti

Suya gazeller akşam bitmemiş gibi
İçince büyücünün duası kandan anlıyor teni
Henteye vardığımda söylemişti, burası aynı yer dünyayla
İnsanın cezasının affı yok

Sonuçta nafileydi düşler, siyah türküler düşer
Hangi belanın sesiyim? Gölgeler peşimde
Ruhu beyaza kirleten nankör sabahı gizler
Hayaletler yağmurunu bi' şemsiyeyle
İzledikçe izler, onlar istedikçe ister

Güzel Dante yazar beni karanlıkta, şimşek sevgilim
Gözyaşımsa düştü şimdi İbrahim'in baltasına
Ölümün şarkısını bağıra bağıra söyle, sevgilim

Kendimden nefret etmenin de kendi nedeniyim
Tam önündeyim cehennemin kapı duvar
Tanrı'ya dönmeliyim

Zeminlerimi kadere bağlı bir palavradan sıyrıltıp izleyendim evleri
"Nasıl mı dünya?" derse bir yabancı, böyle söyle
Yaşamak için öldüğün bir yer, sade bilmeceler kaynatır (kaynatır)
Erzemi karanlıkta bunaltır

Şeytanın krallığını hayal ettin öylece
Özgürlük Tanrı'nın tecellisiyse
İnsansa zindana bağlı kalmaların efendisiydi
Bi' şarkı paylaşırdı leydiler yakarken derimin rengini
Boğulduğumu düşündüğümde aklıma gelmelisin

Sözcükler öyle yetersiz, öyle güçsüz ki gördüklerimi söylemeye
Aklımda kalanlar ise neredeyse hiç
Gördüklerime göre
Ey sonsuz ışık
Yalnızca kendinde varsın
Kendini yalnızca sen tanırsın