หน่าลา

มื้อนี่เป็นมื้อสันต์วันดีที่อ้ายนัดพ้อ
น้องฟ่าวแต่งโตมารอ คนรูปหล่อที่ฮักเบิ่ดใจ
มีเรื่องสำคัญสิว่าโทรมานัดไว้
คิดเอาไว้จั่งได๋ขอให้เป็นคือว่า

บทละครทีวี ฉากนี้น้องยังจำได้
พระเอกต้องการเปิดใจเรียกนางเอกไปเพื่อขอแต่งงาน
อ้ายจ้องตาเงียบขรึมน้องปลื้มจนยิ้มหน้าบาน
วันที่รอมานานคือมื้อนี่

หน้าน้องลาเมื่ออ้ายบอกว่าเฮาเลิกกันสาคำแพง
แก้มแดงแดงน้องคงถอดสีซีดเซียวจนหมองหม่น
ร่ายกายก็เริ่มอ่อนแรงหัวใจแฮ่งเจ็บเกินทน
ก้มหน่าลาร้องไห้สับสนจนเเทบขาดใจ

อย่าฟ่าวถิ่มกันได้บ่น้องรับบ่ได้
ในฝันน้องยังมีอ้ายฮักกันหลายบ่มีมื้อจาง

บทละครทีวี ฉากนี้น้องยังจำได้
พระเอกต้องการเปิดใจเรียกนางเอกไปเพื่อขอแต่งงาน
อ้ายจ้องตาเงียบขรึมน้องปลื้มจนยิ้มหน้าบาน
วันที่รอมานานคือมื้อนี่

หน้าน้องลาเมื่ออ้ายบอกว่าเฮาเลิกกันสาคำแพง
แก้มแดงแดงน้องคงถอดสีซีดเซียวจนหมองหม่น
ร่ายกายก็เริ่มอ่อนแรงหัวใจแฮ่งเจ็บเกินทน
ก้มหน้าลาร้องไห้สับสนจนเเทบขาดใจ

หน้าน้องลาเมื่ออ้ายบอกว่าเฮาเลิกกันสาคำแพง
แก้มแดงแดงน้องคงถอดสีซีดเซียวจนหมองหม่น
ร่ายกายก็เริ่มอ่อนแรง หัวใจแฮ่งเจ็บเกินทน
ก้มหน่าลาร้องไห้สับสนจนเเทบขาดใจ

ก้มหน่าลาร้องไห้สับสนจนแทบขาดใจ