Þórsmerkurljóð

Ennþá geymist það mér í minni,
María, María,
hvernig við fundumst í fyrsta sinni,
María, María.
Upphaf þess fundar var í þeim dúr,
að ætluðum bæði í Merkurtúr.
María, María, María, María, María, María.

Margt skeður stundum í Merkurferðum,
María, María,
mest þó ef Bakkus er með í gerðum,
María, María.
Brátt sátu flestir kinn við kinn
og kominn var galsi í mannskapinn.
María, María, María, María, María, María.

Því er nú eitt sinn þannig varið,
María, María,
að árátta kvensamra er kvennafarið,
María, María.
Einhvern veginn svo æxlaðist,
að ég fékk þig í bílnum kysst.
María, María, María, María, María, María.

Ei við eina fjöl er ég felldur,
María, María,
og þú ert víst enginn engill heldur.
María, María.
Okkur mun sambúðin endast vel,
úr því að hæfir kjafti skel.
María, María, María, María, María, María.

Troddu þér nú inn í tjaldið hjá mér,
María, María,
Síðan ætla ég að sofa hjá þér.
María, María.
Svo örkum við saman vorn æviveg
ó er ekki tilveran dásamleg?
María, María, María, María, María, María
María, María, María, María, María, María