Ftohokoritso

Αχ φτώχεια σε βαρέθηκα
Τύχη δε με θυμάσαι
Κρίμα δεν ειν’ τα νιάτα μου
Τόσο σκληρή για να 'σαι

Ε ρε ντουνιά τι απονιά
Βλέπεισ και δε λυπάσαι
Εσύ γλεντάσ και χαίρεσαι
Την φτώχεια δε θυμάσαι

Αγάπησα για να χαρώ
Κι αυτόσ λευτά ζητάει
Εγώ του λέγω ειμαί φτωχειά
Φεύγει μ’ απαρατάει

Ερε ντουνιά τι απονιά
Βλέπεισ και δε λυπάσαι
Εσύ γλεντάσ και χαίρεσαι
Την φτώχεια δε θυμάσαι

Μάνα γιατί με γένησεσ
Σ’ ώρα καταραμένη
Κι αν είμαι φτωχοκόριτσο
Τι έφταιξα η καυμένη

Ε ρε ντουνιά τι απονιά
Βλέπεισ και δε λυπάσαι
Εσύ γλεντάσ και χαίρεσαι
Την φτώχεια δε θυμάσαι