ใครจะรักเธอเท่าฉัน

ย่อมเป็นที่รู้กันอยู่แก่ใจ
ว่าใครจะรักเธอยิ่งอย่างฉัน
ตลอดโลกนี้มีเดือนและดาวเท่านั้น
ที่สุดจะสรรเสกมาสนองให้

ห่วงใยใกล้ชิดคิดเพียงถนอม
ไม่ยอมให้ช้ำระกำไฉน
ให้เกียรติเสมอยกเธอไว้เหนือผู้ใด
ถอดถ่ายกายใจให้ครองสัมพันธ์

หวังรักเธอยิ่งใหญ่
ไม่เคยชอบใคร
อื่นไหนเทียมทัน
ถือเธอคือมิ่งขวัญ
ดังพรสวรรค์
สรรสร้างสุขเสมอ

ซื่อตรงอย่างฉันมั่นคงอย่างนี้
จะมีบ้างไหมที่ใครเสนอ
ไม่หน่ายไม่หนีหวังดีรักเดียวแต่เธอ
เสน่ห์บำเรอตลอดชีวิตเอย

ซื่อตรงอย่างฉันมั่นคงอย่างนี้
จะมีบ้างไหมที่ใครเสนอ
ไม่หน่ายไม่หนีหวังดีรักเดียวแต่เธอ
เสน่ห์บำเรอตลอดชีวิตเอย