เดี๋ยวรักเดี๋ยวลืม

เจอคนลืมง่ายอยากตาย อยากตายให้พ้น
อยากหนีให้ไกลจากคน จากคนที่ชอบลืมกัน
อยู่กลืนน้ำตา ต่อไปคงตายสักวัน
ตายเดี๋ยวนี้ ช้ำน้อยกว่ากัน ตายให้มันสิ้นสุดทันที่

คุณลืมง่ายง่าย เหตุใดจึงไม่สงสาร
เรารักกันเมื่อวันวาน ไม่ทันข้ามเดือนข้ามปี
ใจดำเหมือนกา หน้าตาบอกว่าใจดี
แต่ส่วนลึกในใจเธอนี้ ซ่อนความที่โหดร้ายทารุน

ลืม ก็ง่ายใจก็รวนเร
รักง่ายถ่ายเท เดี๋ยวรักเดี๋ยวลืมให้วุ่น
อยากรู้หัวใจ ทำด้วยอะไรใจคุณ
มันถึงได้นิ่มเหมือนปุยนุ่น หมุนเวียนเปลี่ยนตลอดวัน

เจอคนลืมง่าย อยากตายอยากตายจริงหนอ
แค่นี้ก็ช้ำชอกพอ เจ็บพอเหมือนโดนมีดฟัน
อยู่ให้เขาลืม อยู่ไปอยู่ทำไมกัน
อยู่ให้เขา ลืมเราทุกวัน จากกันที่ คนดีขี้ลืม