พลัดคู่

พลัดพรากไกลคู่ พี่อยู่เดียวกลุ้มอุรา
ประหนึ่งชีวาให้จาบัลย์ ช้ำอื่นหมื่นแสน
ไม่แม้นระกำช้ำนั่น เจ็บระบมเหมือนคมเคียวฟัน
เจ็บเจียนตาย โถยังรำพันเรียกแต่จอมขวัญ
โปรดหันมาหา พี่อาดูร โถคุณจากลา
โอ้เราคล้ายคนเจ้าน้ำตา ความหลังที่ผ่านมา พี่ลืมไม่ได้

ตรงนั้นที่พี่เคยหอมตรงนั้นเคยดอมลูบไล้
ตรงนั้นเจ้าทำให้หวั่นไหวแต่เจ้าลาร้างไปเศร้า
ยิ่งดึกยิ่งดื่นทุกคืน พี่เหงาห่วงแต่นงเยาว์ ขวัญเรียมเอย
ไม่หลับกลับหมองพี่ครองเศร้าแม้เงาไม่ปานเลย

โอ้ว่าปากหนอปากเคยบอกรักมากไม่จากเลย
แต่กลับเฉยเมยดังเจตนา
โอ้ว่าใจหนอใจมันช้ำมันชอกจนระอา
ทุกวันเต็มตื้น กลืนน้ำตาโลกสร้างฉันให้เธอมาฆ่า
แก้วตาคงสาสมใจ รักเอยเจ้าเลยจากไกล
เจ็บระกำ ช้ำเท่าไหร่โหยร่ำไห้เหลือคณานะ
จะกล่าวอำลาแม้ห่างกานดา พี่ยอมตาย