คนงามลืมง่าย

เคยรักกันชอบกัน
กลับลวงหลอกกันแล้วสิ
เคยรักกันดีดี
สัญญาให้ว่าไม่เป็นอื่น

แล้วก็เจอนายร้อย
ก็เอาแหวนพลอยมาคืน
เปลี่ยนใจไปรักคนอื่น
จะใส่แหวนเพชร
ที่เม็ดแพงแพง

คนรักกันชอบกัน
กลับมาว่ากันเหมือนแกล้ง
คอยคิดคอยระแวง
ไม่สิ้นสุดพูดเอาแต่ได้

ดวงใจดวงนี้
ไม่เคยคิดมีหลายปี
แต่เธอแอบรักคนใหม่
และมอบทั้งใจและตัว

คนดำดำ
ใจดีก็มีถมไป
แต่เหตุไฉนคนหน้าขาวกลับขาวไม่ทั่ว
ขาวเพียงแต่ร่าง
ข้างในละหัวใจมัวซัว
ร้ายจริงร้ายจริงน่ากลัว
ประเดี๋ยวก็รัก
ประเดี๋ยวก็ลา

ใครนะคิดลืมกัน
ก็เธอนั่นสิไม่ว่า
ใครนะลืมสัญญา
และคำมั่นเมื่อวันปีใหม่

ใครลืมใครหนา
ตอบมาสิใครลืมใคร
มีรัก มีแล้วมีใหม่
ลืมง่ายนั้นฉันหรือเธอ

คนดำดำ
ใจดีก็มีถมไป
แต่เหตุไฉนคนหน้าขาวกลับขาวไม่ทั่ว
ขาวเพียงแต่ร่าง
ข้างในละหัวใจมัวซัว
ร้ายจริงร้ายจริงน่ากลัว
ประเดี๋ยวก็รัก
ประเดี๋ยวก็ลา

ใครนะคิดลืมกัน
ก็เธอนั่นสิไม่ว่า
ใครนะลืมสัญญา
และคำมั่นเมื่อวันปีใหม่

ใครลืมใครหนา
ตอบมาสิใครลืมใคร
มีรัก มีแล้วมีใหม่
ลืมง่ายนั้นฉันหรือเธอ