สวรรค์มืด

ฟ้ามืดสวรรค์มัวนึกเกรงน่ากลัว
อกรัวใจสั่น
ดั่งตะวันสูญสิ้น
สวรรค์รำไรยามไร้จันทรา
มืดฟ้ามัวดิน
น้ำตาหลั่งรินกล้ำกลืน

เหลือเพียงหัวใจรักอันสดใส
อยู่ไหนกันเล่า
ช่วยปลอบเรายิ้มชื่น
สวรรค์จะมัวสลัวเพียงใด
ไม่หายคลายคืน
รักคงยั่งยืนมิคลาย

เปรียบรักคนจน
เหมือนวิมานตระการพ้น
สร้างอยู่บนทราย
ตราบฟ้าดินมลาย
แต่รักไม่หายไม่คลายโรยรา

รักกันซื่อตรงแล้วคงสักวัน
สวรรค์สว่าง
ช่วยส่องทางรักข้า
คอยหาดวงใจดังไร้ตะวัน
คอยแสงจันทรา
ขอจงเมตตาสวรรค์มืด

รักกันซื่อตรงแล้วคงสักวัน
สวรรค์สว่าง
ช่วยส่องทางรักข้า
คอยหาดวงใจดังไร้ตะวัน
คอยแสงจันทรา
ขอจงเมตตาสวรรค์มืด