โชคดีที่รัก

ลาจำลาแม่ดอกฟ้าขวัญใจคนจน
พี่ทนหม่นหมองครองเศร้ารักเราต้องขาดกัน
พี่ปวดดวงใจ
เหมือนใครเอามีด
กรีดจาบัลย์
น้ำตาคนจน
สุดทนแล้วคนดี
มันสุดที่จะกลั้น
บุญทำมาวาสนาพี่ไม่ทัน
จอมขวัญจงสุข
ส่วนพี่จะทุกข์น้องไม่ต้องฟังข่าว

เจอคนดีพี่นี้ก็พลอยดีใจ
แต่เจอแล้วน้องร้องไห้หัวใจพี่ปวดร้าว
พี่ห่วงจริงจริง
รักเธอรักยิ่ง
โอ้นงเยาว์
แม้บุญเคยทำ
แต่กรรมนั่นสิมาเกย
เลยต้องใช้กรรมเก่า

เป็นชาวดินมุ่งถวิลปองดาว
ถูกเขาหักอก
อกจึงต้องช้ำ
เพราะกำแพงเงินกั้น

จงไปดีเถิดนะคนมีราคา
พี่คนบุญน้อยด้อยค่าสัญญารักพี่เป็นหมัน
ลาก่อนคนงาม
รักพี่โดนห้าม
กลางคัน

ขอพรคนจน
ช่วยดลให้น้องคนดี
มีสุขรักคงมั่น
บุญทำมาวาสนาพี่ไม่ทัน
สวรรค์รักพี่ล่ม
อดเชยชมชู้
รู้คำเดียวว่าเศร้า