เมื่อไหร่จะเช้า

อยากจะนอนให้หลบไปในความฝัน
เพราะรู้ว่าในนั้นฉันไม่เป็นอะไร
หยุดคิดสักทีให้ใจฉันได้หยุดพัก
เพราะฉันนั้นเหนื่อยล้ามาเต็มที

นอนไม่หลับแม้เพียงเสี้ยวคืน
เห็นแต่เธอ
กลับยื่นใจฉันคืน

เมื่อไรจะเช้าให้รอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์
และดวงดาวไม่เคยช่วยใคร

เมื่อไรจะเช้าให้รออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง
เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว

มองไปข้างข้างความมืดมิดในคืนนี้
ใกล้ชิดกันเกินไปจนฉันกลัว
นอนไม่หลับแม้เพียงเสี้ยวคืน
เห็นแต่เธอ
หยิบยื่นใจฉันคืน

เมื่อไรจะเช้าให้รอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์
และดวงดาวไม่เคยช่วยใคร

เมื่อไรจะเช้าให้รออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง
เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว

ความเงียบของพระจันทร์
และดวงดาวไม่เคยช่วยใคร

เมื่อไรจะเช้าต้องรออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง
เมื่อเธอไม่รัก

เมื่อไรจะเช้าฉันรอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์
และดวงดาวไม่เคยช่วยใคร

เมื่อไรจะเช้าต้องรออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง
เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว
เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว