ตั้งแต่วันนั้น

นั่งดูหนังสือก็หวั่นไหวไม่รู้มันเป็นอะไร
นิดเดี๋ยวก็มีหน้าเธอล่องลอยเข้ามา
ฟังเพลงหรือดูทีวีดูภาพพวกดารา
ข้างในแววตาก็เป็นภาพเธอ

ออกไปดูหนังก็ยังเผลอก็คิดว่าไปด้วยกัน
เผลอเผลอบางทีก็หันเหลียวมองหาเธอ
เดินดูข้าวของก็นึกว่าคนข้างข้างคือเธอ
หลับยังละเมอทุกคืน

อยากให้พรุ่งนี้ยังมีเธอเหมือนครั้งวันวาน
ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว

ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า
ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ
ฝากบอกให้เธอได้รู้ว่าคิดถึงเธอจริงจริง

ข่าวในหนังสือก็ติดตามอ่านซ้ำมันทุกเรื่องไป
ไม่ใช่อะไรเผื่อมีเรื่องราวของเธอ
เดินไปทุกมุมทุกที่ที่ที่เคยมีเธอ
เผื่อจะพบเจอสักวัน

อยากให้พรุ่งนี้ยังมีเธอเหมือนครั้งวันวาน
ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอีกแล้ว

ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า
ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ
ฝากบอกให้เธอได้รู้ว่าคิดถึงเธอจริงจริง

ตั้งแต่วันนั้นที่ฝนสร่างฟ้า
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอ
ยิ่งค่ำคืนไหนได้แหงนมองฟ้า
ฝากดวงดาวเป็นพันล้านไปถึงเธอ
ฝากบอกให้เธอได้รู้ว่าคิดถึงเธอจริงจริง