Evig Sammarstid

EVIG SAMMARSTID
Alf Prøysen

Det sto ei bjørk i bratte kvitveisbakken  
og bjørka står der den dag i dag, 
dit gikk je ong og glad og bratt i nakken 
je sku på dæinsefest og ungdomslag. 

Og je fekk dæinse, det var nok ta gutter, 
je svingte stakken min, og fela let, 
vi rekne æiller timer og minutter 
og kyssets sødme var ei evighet.

Og bjørka sto der vi flaug og lo der 
og jorda snurre rundt så saktelig, 
og inga klokke fekk bjørka rokke, 
hu står som kvitveispæint frå evig tid.