I Hartorihtra

Η χαρτορίχτρα η αμινά
Φάνηκε απ' το πουθενά
Χώρεσε μέσα στη σιωπή
Κι αν τη ρωτούσεσ τι να πει
Είχε στερέψει
Λένε πωσ ήρθε απ' τη λιβύη
Μετά από μια καταστροφή
Που 'χε προβλέψει

Έφτασε νύχτα στα χανιά
Φλεβάρη του πενήντα εννιά
Σ' ένα λιμάνι
Άλλαξε ρούχα και θωριά
Και πήρε σβάρνα τα χωριά
Μ' ένα φλιτζάνι

Η χαρτορίχτρα η αμινά
Χάθηκε πάνω στα βουνά
Την έβλεπαν καμιά φορά
Πριν από κάθε συμφορά
Με τη μεταξωτή στολή
Να βλέπει την ανατολή