จนแต่กู (Live Session)

เส้นทางไม่ใช่ฝันวันต่อวันของกูนั้นยังต้องเดินไป
อดทนถึงอย่างไรก้าวต่อไปแต่สุดท้ายแม่งก็เหมือนเดิม
เหลื่อมล้ำในสังคมใครผิดก็เหยียบให้จมมีแต่ซ้ำเติม
แก่งแย่งชิงดียากที่จะกลับไปเริ่มกลับไปแก้ตัว

กูเบื่อสังคมทับถม
กูเบื่อสังคมนินทา
ปล่อยวางชีวิตเถิดหนา
อย่าไปสนใจ

จนก็จนแต่กูกูไม่แคร์ กูไม่สน กูไม่แข่งไม่ขัน
ใครจะมีใครจะมั่งคั่งแม่งก็ช่าง กูไม่เคยสนใจ
กูจะสู้ กูจะดิ้นจนชีวิตของกูจะสิ้นตราบกูยังหายใจ
เพื่อครอบครัวกูไม่สนหน้าไหนใครพูดอย่างไรกูไม่แคร์

ผิดหวังกับสังคมบางคนได้เกียรตินิยมแม่งตกงาน
ก็ผู้ใหญ่ในเมืองในบ้านอุปถัมภ์แต่ลูกหลานกูล่ะท้อใจ
นามสกุลไม่เด่นไม่ดังจึงไม่ได้เป็นอย่างที่หวังมึงต้องทำใจ
โลกใบนี้มันแคบเกินไปนานแค่ไหนอีกเมื่อไรถึงจะเท่าเทียม

กูเบื่อสังคมทับถม
กูเบื่อสังคมนินทา
ตอนมีผลประโยชน์ก็เข้าหา
พอหมดค่าแม่งก็หายไป

จนก็จนแต่กูกูไม่แคร์ กูไม่สน กูไม่แข่งไม่ขัน
ใครจะมีใครจะมั่งคั่งแม่งก็ช่าง กูไม่เคยสนใจ
กูจะสู้ กูจะดิ้นจนชีวิตของกูจะสิ้นตราบกูยังหายใจ
เพื่อครอบครัวกูไม่สนหน้าไหนใครพูดอย่างไรกูไม่แคร์

จนก็จนแต่กูกูไม่แคร์ กูไม่สน กูไม่แข่งไม่ขัน
ใครจะมีใครจะมั่งคั่งแม่งก็ช่าง กูไม่เคยสนใจ
กูจะสู้ กูจะดิ้นจนชีวิตของกูจะสิ้นตราบกูยังหายใจ
เพื่อครอบครัวกูไม่สนหน้าไหนใครพูดอย่างไรกูไม่แคร์

จนก็จนแต่กูกูไม่แคร์ กูไม่สน กูไม่แข่งไม่ขัน
ใครจะมีใครจะมั่งคั่งแม่งก็ช่าง กูไม่เคยสนใจ
กูจะสู้ กูจะดิ้นจนชีวิตของกูจะสิ้นตราบกูยังหายใจ
เพื่อครอบครัวกูไม่สนหน้าไหนใครพูดอย่างไรกูไม่แคร์

เพื่อครอบครัวกูไม่สนหน้าไหนใครพูดอย่างไรกูไม่แคร์