Tou Idonomea

Άσπρο κερί τσ' ανάστασησ υγιέ μου
Μη λιώσησ μη γαριώσεισ καντιφέ μου
Ε χρυσοπράσινε μου αητέ χαρά μου
Από πού να σ' ανημένω έρωντά μου
Για σένα εβουλήσανε παιδί μου
Οι βάρκεσ και τα πλοία γιασεμί μου
Για κάμε κίνημα να 'ρθεισ καλέ μου
Να σ' ακλουθού κι άλλοι κληρωτέ μου
Θαλασσοπαρμένε μου υγιέ μου
Από πού να σ' ανημένω χρυσογέ μου

Κρίμα το κρίνο να χαθεί παιδί μου
Το ρόδο να μαδήσει γιασεμί μου
Υγιέ μου ιδομενέα μου χαρά μου
Ανθέ τω γαρεφάλω έρωντά μου
Σα τη καλή νοικοκερά μου παιδί μου
Που χάσει τη βελόνα γιασεμί μου
Ε και τη δαχτυλίθρα τσι υγιέ μου
Απού το κοφινάκι διαλεχτέ μου
Πώσ να μπαλώσω τη δουλειά χαρά μου
Και πώσ να την αράψω έρωντά μου
Εγώ θερίζω δάκρυα παιδί μου
Και θεμωνιάζω πρίκεσ γιασεμί μου

Εγώ εκαταδικάστηκα παιδί μου
Χειμώνα καλοκαίρι δύστυχή μου
Για να φορώ ή το γαμπά καλέ μου
Για το βαρύ σου πένθοσ καντιφέ μου
Υγιέ μου ιδομενέα μου καλέ μου
Από πού να σ' ανημένω αμοιρέ μου
Οντέ θα βρη ο ήλιοσ κανακάρη μου
Από το ποτηράκι παλληκάρι μου
Θα σ' ανημένω για να 'ρθεισ υγιέ μου
Ρεθεμνιανέ μου αέρα καντιφέ μου