Текст песни

Δυο περιστέρια πλουμιστά
Μου φαινετόνε νένα
Σ' ένα ψηλότατο δεντρό νένα μου
Κι εθόρου φωλεμένα

Κι εσμίγασι κανακιστά
Και σπλαχνικά εφιλούσα
Κι ένα τ' αλλού τα πάθη τωσ νένα μου
Σου φαίνετο εμιλούσα

Μα πάνω στισ χαρέσ τόνε
Γεισ λούπησ πεινασμένοσ
Σώνει στη μέση και των δυο
Περίσσα θυμωμένοσ

Κι άρπαξε το ‘να ξαφνικά
Τ' άλλο από την αγκάλη
Και ξέσκισέ το κι έφα το
Μ'αχορταγιά μεγάλη

Και τ' άλλο που επόμεινε
Τόσα πολλά ελυπήθη
Απού κι εκείνο να μη ζει νένα μου
Μιαν ώρα εβουλήθη

Και το ζημιό τη μούρη ντου
Προσ τση καρδιάσ τα μέρη
Μπήχρει κι αυτό και σφάζεται νένα μου
Για τ' ακριβό του ταίρι