คิดถึงคนไกล

ฉันนั่งมองเหมอดูฟ้าเห็นแสงตะวันที่ส่องลงมา
ฉันอยากบอกกับฟ้าว่าเหงาเหลือเกินจนจับหัวใจ
วันนี้ฉันอยู่ผู้เดียวต้องเดินท่ามกลางผู้คนหลากหลาย
เจอเรื่องราวอีกมากมายต้องแก้ไขด้วยตัวฉันเอง

แม้ฉันจะอยากร้องไห้คิดถึงคนไกลเมื่อไม่ได้เจอ
แต่รู้ตัวอยู่เสมอว่าถึงเวลาก็ต้องแข็งใจ
บางครั้งไม่มีเรี่ยวแรงก็ยังไม่ท้อจะเดินต่อไป
ห่างไกลกันซักเพียงไหนแต่ใจคิดถึงเธอเหลือเกิน

ฉันนั้นอยู่ผู้เดียวฉันเปล่าเปลี่ยวหัวใจ
ฉันคิดถึงคนไกลไม่มีใครดูแล

แต่ฉันต้องอยู่ให้ได้ฉันต้องไม่ร้องไห้
ต้องเข้มแข็งไม่หวั่นไหวผ่านมันไปด้วยตัวฉันเองฮู้ฮู

แม้ฉันจะอยากร้องไห้คิดถึงคนไกลเมื่อไม่ได้เจอ
แต่รู้ตัวอยู่เสมอว่าถึงเวลาก็ต้องแข็งใจ
บางครั้งไม่มีเรี่ยวแรงก็ยังไม่ท้อจะเดินต่อไป
ห่างไกลกันซักเพียงไหนแต่ใจคิดถึงเธอเหลือเกิน

ฉันนั้นอยู่ผู้เดียวฉันเปล่าเปลี่ยวหัวใจ
ฉันคิดถึงคนไกลไม่มีใครดูแล

แต่ฉันต้องอยู่ให้ได้ฉันต้องไม่ร้องไห้
ต้องเข้มแข็งไม่หวั่นไหวผ่านมันไป ด้วยตัวฉันเอง

ฉันนั้นอยู่ผู้เดียวฉันเปล่าเปลี่ยวหัวใจ
ฉันคิดถึงคนไกลไม่มีใครดูแล

แต่ฉันต้องอยู่ให้ได้ ฉันต้องไม่ร้องไห้
ต้องเข้มแข็ง ไม่หวั่นไหว ผ่านมันไป
แต่เพียงผู้เดียว