ดอกลำดวน (Feat. แน๊ท ราเชนทร์)

หอมกลิ่นดอกลำดวนคืนเดือนหงาย
ในค่ำคืนจันทร์ฉายสว่างไหว
เห็นนัยน์ตาเธอชัดกว่าคืนไหน สีน้ำตาล

ผมเธอปลิวสยายเมื่อลมพัด
หน้าช่างงามดั่งฝันติดตรึงตรา
ขอมองดูเจ้าเอ้ยแม่นางฟ้าสวยหนักหนา (ฮู)

แต่สายฝนโปรยกรู่พัดความเปลี่ยวเหงา
โถมให้ใจเศร้าเฉาดอกลำดวน
ร่วงโรยลาปลิวลับเกินกลับตัวลึกเกินหยั่ง

ระทมขื่นขมกลิ่นดอกลำดวน
นัยน์ตาเธอช่างยวนเคล้าตราตรึงติดดั่งความฝัน
แรกดอมดมรักเธอช่างหวาน
ไยปลายทรมานช้ำตรอมตรมเกินกว่าจะหลุดพ้น
วะโอวะโอ แม่ดอกลำดวน

แม่ดอกลำดวน วะโอโอ วะโอวะ (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ๋าฮ่า)

ให้กายานั้นแหลกไปพลันดับสลายลงปฐพี
ฝังหัวใจรักเจ้ากรรมเอามันไปฝั่งลึกธรณี
ไม่เสื่อมคลายแม้ความตายจะพรากบุปผาไปจากใจนี้ ฮือ

จะร่ายมนตร์และเสกกลอัญเชิญคาถาพาเธอมา
ให้วิญญาณนั้นดับสลายแม้กูต้องตายก็ยอมพลี
ให้ได้เคียงคู่กันลิขิตสวรค์ไม่อาจจะรั้ง
พรากเธอจากฉันไปจากชาตินี้ ฮือ

ระทมขื่นขมกลิ่นดอกลำดวน
นัยน์ตาเธอช่างยวนเคล้าตามตรึงติดดั่งความฝัน
แรกดอมดมรักเธอช่างหวาน
ไยปลายทรมานช้ำตรอมตรมเกินกว่าจะหลุดพ้น วะโอย

ระทมขื่นขมกลิ่นดอกลำดวน โอ้ย
นัยน์ตาเธอช่างยวนเคล้าตามตรึงติดดั่งความฝัน
แรกดอมดมรักเธอช่างหวาน
ไยปลายทรมานช้ำตรอมตรมเกินกว่าจะหลุดพ้น

วะโอวะโอ แม่ดอกลำดวน (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า)