ดับตะวัน

มันไม่จริงใช่ไหม ที่บอกกันว่ารัก
คำที่เคยสัญญา จะรักจนตาย
แต่เพียงแค่ไม่นาน ก็เปลี่ยนไปมีใคร ๆ
และทิ้งฉันไว้คนเดียวอย่างนี้

สิ่งที่เคยว่าหวาน มันกลับขมเกินไป
เธอเบื่อแล้วใช่ไหม ถึงทำเช่นนั้น
เธอลืมถ้อยคำสัญญา จะรักชั่วกาลนาน
สุดท้ายฉันไม่มีความหมายเลย

ดับแสงตะวันให้ฉันที
เพราะฉันไม่มีค่าพอให้เห็นให้จำ
ฉันไม่ต้องการจะมองตัวเองด้วยซ้ำ
เจ็บช้ำจนตาย ก็รู้ไม่มีผู้ใด
เห็นใจและรักกันจริง

ไม่อยากมองใคร ๆ ไม่อยากเห็นใคร ๆ
ไม่อยากพบและเจอ ผู้ใดทั้งนั้น
จะอยู่กับความมืดมน ให้มันผ่านพ้นไปวัน ๆ
จะทรมานยังไงก็ต้องยอม

ดับแสงตะวันให้ฉันที
เพราะฉันไม่มีค่าพอให้เห็นให้จำ
ฉันไม่ต้องการจะมองตัวเองด้วยซ้ำ
เจ็บช้ำจนตาย จะให้เธอมองหันมา รู้ว่าคงไม่มีทาง
ต่อให้จะตาย ก็รู้เธอคงไม่มอง เพราะเธอไม่เหมือนคนเดิม