Samnuek

แดดร้อนตอนสายสาดส่องปลุกกายปลุกกายของอ้ายขี้เมา
เพิ่งรู้ฤทธิ์เหงาลองริแกล้มเหล้าขอเมาแล้วค่ำคืนนี้
เมืองหลากวิถีความหมายมากมากมีรักมีเพียงที่รู้สึก
รู้สำนึกถึงจิตใจแค่ฉันว้าเหว่

ณ ที่เมืองนี้ที่ระทมเจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลมเจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้

ก่อนฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทางยามราตรีด้วยสีนีออน
ย่ำริมทางเท้าสาบกลิ่นคนคาวดาวคนเมืองมีเรื่องหลายหลาก
เข้าใจยากจนจิตใจของฉันอ่อนแอ

ณ ที่เมืองนี้ที่ระทมเจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลมเจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้

กว่าฟ้าจะสางมองเห็นเส้นทางใจของตนต้องหม่นหมองไป
ไม่ผิดใช่ไหมหลงเชื่อเพื่อใครมาเข้าใจมากกว่าที่เห็น
สิ่งที่ซ้อนเร้นคับแค้นลำเข็ญยากเอ่ยจากคนไร้ค่า
จึงขอที่หมาซุกหัวนอนก่อนรุ่งรางณ

ณ ที่เมืองนี้ที่ระทมเจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลมเจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้

ณ ที่เมืองนี้ที่ระทมเจ็บช้ำตรมห่มน้ำตา
ณ ค่ำคืนนี้คืนหนาวลมเจ็บระบมห่มน้ำตา
โอ้อนิจจาน้ำตาของผู้พ่ายแพ้