ไม่มีที่ไป

ทั้งชีวิต
ต้องมาวางอยู่กลางมือเธอ
ทั้งหัวใจถูกเธอทำให้ทรมาน
รั้งฉันไว้
ให้เป็นคนที่เธอต้องการ
ทุกทุกวันอยู่กับคนไม่มีหัวใจ

ขอบฟ้าแสนไกลจนสุดไขว่คว้า
เมื่อมองผ่านม่านของน้ำตา
ทุกวินาที
อยากจะหนีไป

กอดตัวเองร้องไห้มาตั้งกี่ครั้ง
หยดน้ำตาที่มันหลั่ง
ก็ยังไม่พอที่เสียใจ
เจ็บก็ทนเหมือนคนไม่มีที่ไป
ใจสลายไปเลยทั้งใจ
รักคำเดียวใช่ไหมที่ทำให้ฉันต้องทน

ฉันปวดร้าว
ไม่มีใครจะมาเข้าใจ
ช้ำเท่าไร
อยู่อย่างคนที่ไม่รักกัน
ขอบฟ้าแสนไกลจนสุดไขว่คว้า
เมื่อมองผ่านม่านของน้ำตา
ทุกวินาที
อยากจะหนีไป

กอดตัวเองร้องไห้มาตั้งกี่ครั้ง
หยดน้ำตาที่มันหลั่ง
ก็ยังไม่พอที่เสียใจ
เจ็บก็ทนเหมือนคนไม่มีที่ไป
ใจสลายไปเลยทั้งใจ
รักคำเดียวใช่ไหมที่ทำให้ฉันต้องทน

กอดตัวเองร้องไห้มาตั้งกี่ครั้ง
หยดน้ำตาที่มันหลั่ง
ก็ยังไม่พอที่เสียใจ
เจ็บก็ทนเหมือนคนไม่มีที่ไป
ใจสลายไปเลยทั้งใจ
รักคำเดียวใช่ไหม
ที่ทำให้ฉันต้องทน