Erimia

Δεν γνώριζε η κακόμοιρη η ερημιά
Την ερημιά τησ
Μα ένασ αλήτησ άνεμοσ
Τησ χάιδεψε τα αυτιά
Γέμισε δάκρυα πολλά τότε η αγκαλιά τησ

Λίμνεσ ποτάμια θάλασσεσ βουνά
Γέλια τραγούδια κλάματα παιδιά

Πουλιά παντού μαρτύρησαν
Αυτόν τον έρωτά τησ
Και ότι από εκείνον το λυγμό
Γεννήθηκε η χαρά
Μα από τότε ο έρωτασ στην μνήμη του κρατά
Τον πόνο αυτό και όλο τον τραγουδά

Λίμνεσ ποτάμια θάλασσεσ βουνά
Γέλια τραγούδια κλάματα παιδιά

Έβαλε ο αγέρασ στα σπλάχνα τησ φωτιά
Μέσα από τον πόνο γεννήθηκε η χαρά