Ksehasmeni Enilikiosi

Μια Ξεχασμένη ενηλικίωση
Έκλεισε ο κύκλος των χαμένων εραστών
Εσύ είσαι πια ο μόνος Αύγουστος
Η σύνταξή μου
Το σωσμένο παρελθόν
Εννιά μποφόρ διώχνεις τα σύννεφα
Που στων λαθών μου το βουνό είχαν αράξει
Ήρθες εσύ στο κορφοβούνι μου
Με ροζ φτερά έχω πετάξει

Μια φωνή στα δυο κορμιά μας κατοικεί
Μια βραχνή φωνή που αγωνιά
Για κάθε σώμα που γερνά
Για κάθε χρόνο που περνά
Μια φωνή στα δυο κορμιά μας κατοικεί
Μια βραχνή φωνή που αγωνιά
Για κάθε σώμα που γερνά
Για κάθε χρόνο που περνά

Αυτά τα χρόνια που μας έμειναν
Δεν φτάνουν για να σε χορτάσω
Λέω να σε πάω στο διάστημα
Εκεί που ο χρόνος δε θα αλλάξει
Κι εσύ θα είσαι εντάξει
Θα είσαι άτρωτη κι αθάνατη
Από πλανήτη σε πλανήτη θα πηγαίνεις
Η κοσμοναύτης των ονείρων μου
Του παιδικού μου γαλαξία

Μια φωνή στα δυο κορμιά μας κατοικεί
Μια βραχνή φωνή που αγωνιά
Για κάθε σώμα που γερνά
Για κάθε χρόνο που περνά
Μια φωνή στα δυο κορμιά μας κατοικεί
Μια βραχνή φωνή που αγωνιά
Για κάθε σώμα που γερνά
Για κάθε χρόνο που περνά