Żyj Tą Nadzieją

Żyj aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni
I nagle płynąć i myśleć że się tylko śni
Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją
Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją co mieli Kolumb albo Bach
Żyj tą radością dla której Chaplin wdziewał łach
Żyj z tym uśmiechem który Mona Lisa ma
Żyj tym oddechem który Maratończyk zna

Żyj poprzez mgły zwątpienia przecież mimo to
Wieszcz ostrzy pióro swoje by przekreślić zło
I chociaż wiele przy tym łez w sobie skrył
Pisał bo wiedział dobrze że ty będziesz żył

Żył tą nadzieją co mieli Kolumb albo Bach
Żył tą radością dla której Chaplin wdziewał łach
Żył z tym uśmiechem który Mona Lisa ma
Żył tym oddechem który Maratończyk zna

Żyj aby tym co żyli spłacić pewien dług
Tym co przed laty brali w sztywne ręce pług
Dla swoich dzieci wnuków szykowali świat
Przez tyle długich i niewdzięcznych lat

Żyli tą nadzieją co mieli Kolumb albo Bach
Żyli tą radością dla której Chaplin wdziewał łach
Żyli z tym uśmiechem który Mona Lisa ma
Żyli tym oddechem który Maratończyk zna

Żyj chociaż miłość twoja trafia w ślepy mur
Śnij choć nad głową krążą czarne stada chmur
Błądź po stronicach książek to ich czerń i biel
Wskażą ci jeszcze niejeden piękny cel

Żyj aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni
I nagle płynąć i myśleć że się tylko śni
Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją
Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją co mieli Kolumb albo Bach
Żyj tą radością dla której Chaplin wdziewał łach
Żyj z tym uśmiechem który Mona Lisa ma
Żyj tym oddechem który Maratończyk zna