Haill

En gniar og gnuar
han gnur, og han gnir
Har går åt e rik e
og lirker og frir
De'r sølvårer i a 
de'r gullbrøst'n kjenner
når'n tar etter dama
med klåfingre hender

Og gniarn og gnuarn
han gnir og han gnur
Han spinker i skrin
og han sparar i bur
og somner med nykjyl
kring halsen i senga
og drømmer om skrinet
og buret og penga

Når gniarn og gnuarn
ska rie te fest
da henter'n tur stallen
sin radmagre hest
Det er ingen glans
men han gnur-på og gnir-på
Når'n bare kjem fram
kan det kvitte hå'n rir på 


En gniar og gnuar
lyt tenkje på alt
Han sukrer forsiktig
og styrer sitt salt
og drekk itte brennvin
som sluska og slaska
Han snuser på kurken
og kurker att flaska

Gu' veit hoss det går lell
te sjuende sist
når skrinet er her
og den gjerrige hist
En lyt fu' ha råd te
å gnu tå-seg lorten
og gni tå-seg lusa
ska'n sleppe inn porten