Chłopcy Z Obcych Mórz

Była noc, na morze kładł się mrok
I brzeg w nim zginął
Była noc i ktoś tam w stare szkło
Lał mocne wino

Smak południa był w winie tym
W sali snuł się niebieski dym
I dziewczęta tańczyły w nim, nucąc tak

Chłopcy z obcych mórz
Tylu ich dziś przyszło tu
Zapomnieli już
Że w świat jutro płyną znów

Światła tańczą w szkle, bar zatacza się
Jak po burzy okręt
Kto by myślał, że tutaj znajdą się
Trunki aż tak dobre?

Popatrz, ile już
Wokół przytulonych par
Chłopcy z obcych mórz
Zagarnęli cały bar

Czas na dzisiaj znikł i nie pyta nikt
Co się jutro stanie
W barze dźwięczą szkła i zabawa trwa
Aż po biały ranek

Była noc, bez końca trwała noc
A zegar naglił
Przyszedł dzień i port rozjaśnił się
Od białych żagli

Dawno ucichł wesoły gwar
I po brzegu, gdzie pusty bar
Zamyślona dziewczyna szła, nucąc tak

Chłopcze z obcych mórz
Czemu znowu płyniesz w świat
W drogę pełną burz
Tam gdzie tylko sól i wiatr?

Nie zawoła nikt, nie pomoże nikt
Kiedy fale biegną
Chłopcze, po co ty, powiedz, po co ty
Płyniesz tak daleko?

Z południowych mórz
Co za rok przywieziesz nam?
W oczach słony kurz
I ten uśmiech, który znam

To już tyle lat, tylko ty i wiatr
Tylko żagli łopot
I wciąż jesteś sam, chłopcze, nie płyń tam
Chłopcze, weź mnie z sobą

To już tyle lat, tylko ty i wiatr
Tylko żagli łopot
I wciąż jesteś sam, chłopcze, nie płyń tam
Chłopcze, weź mnie z sobą

Nie odpływaj sam
Proszę, weź mnie ze sobą
Nie odpływaj sam, nie odpływaj sam