Afinomai

Το παράθυρο χτυπούν διάφανοι επισκέπτες
Θέλουν μόνο να σε δουν να φυτρώνεις ξανά
Απ'τα χείλη σου τις λέξεις μετρούν σαν κλέφτες
Μα εσύ τις χαρίζεις σε μια καρδιά που πονά

Κι αφήνομαι
Όσο ο κόσμος απόψε χάνεται
Αφήνομαι
Κι ο κόσμος απόψε
Χάνεται

Το φθινόπωρο ακούς που αδικεί τις γειτονιές
Και τα όνειρα κυλούν στο ταβάνι σαν πουλιά
Κλείσε τα μάτια σου μου λες κι άσε τις βροχές
Εμείς θα φτιάξουμε εδώ τη δική μας γειτονιά

Κι αφήνομαι
Όσο ο κόσμος απόψε χάνεται
Αφήνομαι
Κι ο κόσμος απόψε

Κι αφήνομαι
Όσο ο κόσμος απόψε χάνεται
Αφήνομαι
Κι ο κόσμος απόψε
Χάνεται

Χάνομαι