Di' Efhon

Δι' ευχών των αγίων ημών
Στουσ ναούσ των μεγάλων λυγμών
Δι' ευχών των αγίων τησ γησ
Ορατήσ και αοράτου πληγήσ

Δι' ευχών των αγίων που κλαισ
Που μπορείσ σ' αγαπάω να λεσ
Δι' ευχών των αγίων κι αεί
Με θεού πνοή

Πετούν γεράκια απ' τισ φωλιέσ
Την τρομαγμένη μασ ζωή να δουν εικόνα
Σαν τισ παλιέσ αμαρτωλέσ
Που δεν τουσ στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα

Κάτω απ' την άρρωστη βροχή
Στισ εθνiκέσ των φορτηγών με τα ψυγεία
Το μαύρο λάδι απ' τη ψυχή
Δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ' ευλογία

Δι' ευχών των αγίων ημών
Στουσ ναούσ των μεγάλων λυγμών
Δι' ευχών των αγίων τησ γησ
Ορατήσ και αοράτου πληγήσ

Δι' ευχών των αγίων που κλαισ
Που μπορείσ σ' αγαπάω να λεσ
Δι' ευχών των αγίων κι αεί
Με θεού πνοή

Κοιτάω τον ήλιο απ' το βουνό
Κι οι δυναμίτεσ τησ ψυχήσ μου σπαν την πέτρα
Που εγώ να τρέξω ξεκινώ
Μεσ' στησ παγκόσμιασ λογικήσ τα πέντε μέτρα

Με χαραγμένα τ' αρχικά
Όνομα και αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη
Και μ' ένα δέμα ελληνικά
Θα γράψω κόσμε τουσ χρησμούσ μου με το νύχι

Δι' ευχών των αγίων ημών
Στουσ ναούσ των μεγάλων λυγμών
Δι' ευχών των αγίων τησ γησ
Ορατήσ και αοράτου πληγήσ

Δι' ευχών των αγίων που κλαισ
Που μπορείσ σ' αγαπάω να λεσ
Δι' ευχών των αγίων κι αεί
Με θεού πνοή