Już Nikt, Już Nic

Zrobię krok lub dwa i cierpi ktoś
Co się stało nie odstanie sie już jak na złość
Choć bardzo bym chciał by to odmienić
I dał bym co tylko mam
By nie zostać ze swym wstydem sam na sam

Bracie mój zawiodłem cię
Wierzyłeś mi ufałeś mi ja zawiodłem cię
Przed tobą prawdę kryłem wciąż dziś tego wstydzę się
I okrutny los błagam o cud by wszystko to był sen

Już nikt już nic już tak ma być
Już bez przyszłości
A tak najtrudniej żyć
Lecz mimo łez to jedno wiem
Jutro też nadejdzie dzień