Mousonas

Τρελόσ μουσώνασ ράγισε μεσονυχτίσ τα ρέλια
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί χαρτί κι ένα φτερό
Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια
Να σε σκεπάσω θέλησα γλιστράσ και δεν μπορώ

Κοράλλι ο κατραμόκωλοσ βαστάει να σε φιλέψει
Γιατί μπήγεισ τα νύχια σου στη σάπια κουπαστή
Είν' ένα φάδι αθώρητο και μου μποδάει τη βλέψη
Γαλάζιο βλέπω μοναχά γαλάζιο και σταχτί

Παρακαλώ σε κάθησε να ξημερώσει κάπωσ
Χρώμα να βρω το πράσινο και τίντεσ μυστικέσ
Κι απέ το θρύλο να σου πω που μού 'πε μαύροσ κάποσ
Τη νύχτα που μασ έγλειφε φωτιά στο μαρακέσ

Ακόμα ξέρω τον αρχαίο σκοπό του μινικάπε
Τη φοινικιά που ζωντανή θρηνεί στο παραμέ
Μα ένα πουλί μου μήνυσε πωσ κάποιοσ άλλοσ στα 'πε
Κάποιοσ που ξέρει να ιστορά καλύτερα από με

Κάματοσ είναι που μιλά στενόχωρα και κάψα
Πεισματική και πέταξεσ χαρτί φτερό κλαδί
Όμωσ δεν είμαστε παιδιά να πιάσουμε την κλάψα
Τι θα δινα πάψε σεβάχ για να 'μουνα παιδί

Αυγή ποιοσ δαίμονασ ινδόσ σου μόλεψε το χρώμα
Γυρίζει ο ναύτησ τον τροχό κι ο γύφτοσ τη φωτιά
Και 'μείσ που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρωμα
Στο πόρτο θα κερδίσουμε και πάλι στα χαρτιά