Polonez Warszawski

Chociaż tyle w świecie miast
Więcej niż na niebie gwiazd
Tu najpiękniej płynie czas
Najbliższa sercu jest Warszawa

Nikt już nie odejdzie stąd
Drogi jest nam każdy kąt
Dzieło naszych serc i rąk
Nasza duma, nasza sława

Tu zaułków dawnych cień
Z gruzuśmy do gwiazd podnieśli
Tu przepływa dzień za dniem
Niby nuta naszej pieśni

Śmieje się Warszawa znów
Najserdeczniej, najweselej
Rozumiemy się bez słów
Jak przyjaciel z przyjacielem

Gdzie jest taki drugi wiatr
Gdzie jest taki młody świat
Gdzie od tylu, tylu lat
Jest naszych serc gorąca przystań

Nie nad brzegiem obcych mórz
Tylko tutaj, tu i już
Gdzie w pogodę i wśród burz
Brzeg warszawski pieści Wisła

Płynie Wisła aż od gór
Mija fala brzeg piaszczysty
Nawet nam odmłodniał nurt
Starej Wisły, naszej Wisły

Tu opada słońca blask
W srebrnej rzeki nurty młode
Najpiękniejsze z naszych miast
W jej spokojną patrzy wodę

Chociaż w świecie tyle miast
Więcej niż na niebie gwiazd
Tu najpiękniej płynie czas
Najbliższa sercu jest Warszawa