Favaran (Feat. Arash Dara & Zakhmi)

راست گفتی بهم همیشه ولی من
جز از رقصِ زیرِ بارون خیری ندیدم
صد بار گفتم این بار، بارِ آخره
مستیم از شراب نبوده بخواد بپره

من سراپا هوشم، من سراپا هوشم
تو دَورانِ روز، یه لبخندِ خاموشم
آدما دیوونه ن، این آدما دیوونه ن
دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن

(بنی آدم اعضای یکدیگرند)
میارم، آرامش با اعتماد و احترام
مستقیم، از شروع، با انگیزه، تا انتها
آزمایش و امتحان، جبر و ضرب و احتمال
میسازم تشابه، بی جرّ و بحث و انتقاد
دهکده، اجتماع، روشن مث ماه
میکنیم و تاریکیو هُل میدیم تو قصه ها
خطاکار و تمرین، نه تنبیه و انزوا
تشویق و احترام تا باز شه میل و اشتها
مرتب، با انضباط، ارتباط و ارتقا
میکاریم رو زمین و می کشیم تا ارتفاع
چون

قحطی نیس وقتی سیل پشت هم بیاد
ژوپیتر، جاذبه، سنگین، وزن زیاد
میسازم وسیله، شهرک، تأسیسات
لیاقت، نخبه، ترفند، تجهیزات
سر و تهش همونم، یه اژدهاست درونم
بی دردسر روونم، خوش اشتها معجونم
قانع نیستم معمولاً، چون کاری نیست که نتونم
سنگی نیست که خرد نشه، طلسمی نیست که نشکونم
راهی نیس که باز نشه
یا مسافتی طی نشه
یا حس و حالی حس نشه
چه عشق و حالی قصه شه

من سراپا هوشم، من سراپا هوشم
تو دَوَران روز، یه لبخند خاموشم
آدما دیوونه ن، این آدما دیوونه ن
دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن

آرامش بهتره، التهاب و دلهره
جاش نیست تو دهکده، ساختن قشنگ تره
مرسی از بلبلی که خوند کسی اَ دِه نره
دمش گرم دستی که نوشت کسی اَ ذهن نره
مرسی از پاسبون که کل شبو قدم زد
امنیتو رقم زد تا کسی خوابش نپره
اینطوری درست تره، اینطوری عمیق تره
دهکده با آرامش از پایه سفت تره
فردا نه، امروز؛ بعداً هم نه، همین الان
ساخت و ساز و کشت و کار، تو همینجا، تو همین وَرا

یه آدم درست توی جای نادرست
گُل درمیاره از شن و خاک و رس
چه فایده تو گاریه با چرخ و مُهر ساییده
چه نظمی وقتی هرج و مرج تو فرمولش اساسیه؟
حرف و لفظ که عالی، ولی ترجمه رو وا میده
آرزوشو خواب دیده، به ماهی دریا آبیه
کلی بحث و حاشیه تو فیلم و صحنه سازیه
همه ش با قصد خاصیه، هرچی که دلش خواست میگه
بگو تو این نقاشی با چه رنگی باشم قاطی
الان سؤال نپرسم جواب بدم تو فردا چی؟

من سراپا هوشم، من سراپا هوشم
تو دَوران روز، یه لبخند خاموشم
آدما دیوونه ن، این آدما دیوونه ن
دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن

راست میگفتی همیشه ولی من
جز از رقصِ زیرِ بارون خیری ندیدم
هر بار گفتم این دفعه بارِ آخره
مستیم از شراب نبود که بخواد بپره