Arytmetyka

Stoję przed tobą, a centrymetr mierzy tyle, co kilometr
Próbuję być sobą
Próbuję zapamiętać to, że jesteś obok
I dosięgam cię, dosięgasz mnie
Każda niepewność prosto w przepaść rwie
Dosięgam cię, dosięgasz mnie
Czy nadal jestem tym kimś, kogo chcesz?

To coś, co wzburzyło krew niech płynie dalej
Niech to coś, co wzburzyło krew płynie w niepamięć
I to coś, co wzburzyło krew niemal do wrzenia
Niech to coś, co wburzyło krew - niknie w oddali

Odpłynie w dal
Odpłynie w dal
Odpłynie w dal

Stoję przed tobą, a powietrze można raczej kroić nożem
Na ranę - solą
Czasami to wiersz, czasami arytmetyka
I dosięgam cię, dosięgasz mnie
Padał z dużej chmury mały deszcz
Bezpiecznie jest, bezpiecznie
Coś, co wzburzyło krew popłynie dalej

To coś, co wzburzyło krew popłynie dalej
I to coś, co wzburzyło krew popłynie dalej
I to coś, co wzburzyło krew niemal do wrzenia
Niech to coś, co wburzyło krew - niknie w oddali

Odpłynie w dal
Odpłynie w dal
Odpłynie w dal