A Tu Jest Warszawa

Niedowiarki, czcze umysły
Pletą nam rozprawy
Że na lewym brzegu Wisły
Nie ma już Warszawy
Że na lewym brzegu Wisły
Nie ma już Warszawy

Że zdziczała, jak nieswoja
Wszędy chwast i trawy
Że "nec locus ubi Troia"
Z tej dawnej Warszawy
Że o los biednego miasta
Pełni są obawy
Że pleśnią i mchem porasta
Każden gmach Warszawy

Ale byłem, sam widziałem
Choć tęskniejsza, łzawa
Choć nie taka, jaką znałem
Ale jest Warszawa
Choć nie taka, jaką znałem
Ale jest Warszawa

Czy w powszedni dzień, czy w święta
Na ulicach wrzawa
I choć biedna, choć ściśnięta
Zawsze to Warszawa
I choć biedna, choć ściśnięta
Zawsze to Warszawa

Krzepkiej młodzi grono liczne
Na każdej zabawie
A kobiety takie śliczne
Jak zawsze w Warszawie
Nieraz słyszeć się zdarzyło
Plotkarska, ciekawa
Lecz gdyby plotek nie było
Byłażby Warszawa?

Jednak z pewnych nieba znaków
Sto za jeden stawię
Za sześć wieków mniej próżniaków
Będzie już w Warszawie
Za sześć wieków mniej próżniaków
Będzie już w Warszawie

W teatrze stary Żółkowski
Wywołuje brawa
U nóg ślicznej Modrzejowskiej
Caluśka Warszawa
U nóg ślicznej Modrzejowskiej
Caluśka Warszawa

Choć pozornie nietroskliwa
Ale w gruncie prawa
I na wielkość się zdobywa
Tak często Warszawa
Jest dobra, jest niespodlona
Pracowita, żwawa
Ucząca się i uczona
Słowem, jest Warszawa

Sam sobie nie zdajesz sprawy
I znika obawa
Mówili: Nie ma Warszawy
A tu jest Warszawa
Mówili: Nie ma Warszawy
A tu jest Warszawa