Tromagmenos

Τρομαγμένοσ γυρνάω στουσ έρημουσ δρόμουσ
Ψαχουλεύω το θάρροσ σε μάτια να βρω
Τουσ φραγμούσ να σπάσω και στ’ άσπρα
Τα ρούχα που φοράσ να ντυθώ
Τουσ φραγμούσ να σπάσω και στ’ άσπρα
Τα ρούχα που φοράσ να ντυθώ

Τ’ απογεύματα φορτωμένα απ’ τη γκρίζα τη σκόνη
Νταλίκεσ τα όνειρα φεύγουν μακριά
Τα σίδερα κλαίνε που λεσ πωσ δε νιώθουν
Κι ανάπηρη φτάνει αργά η βραδιά
Τα σίδερα κλαίνε που λεσ πωσ δε νιώθουν
Κι ανάπηρη φτάνει αργά η βραδιά