Baran

همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويى
چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويى؟
به كسى جمال خود را ننموده اى و بينم
همه جا به هر زبانى بود از تو گفت و گويى
همه خوشدلند كه مطرب بزند به تار چنگى
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تار مويى
چه شود كه راه يابد سوى آب تشنه كامى
چه شود كه كام جويد ز لب تو كامجويى
بشكست اگر دل من به فداى چشم مستت
سر خم به مى سلامت شكند اگر سبويى
همه خوشدلند كه مطرب بزند به تار چنگى
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تار مويى