Sabr Kon

از قصه همراهی ما با تو خبر نیست
ای آینه خو صبر کن این رسم سفر نیست
باور نتوان کرد که آن عشق همیشه
بودست کنار من و امروز دگر نیست
من تشنه مرگم تو چرا بال گشودی
پیش از تو مرا نوبت پرواز مگر نیست
در دشت مگر غنچه سرخ که دمیدست
این باغ پر از لاله به جز خون جگر نیست
من تشنه پرواز و تو سرگرم تماشا
ای آینه خو صبر کن این رسم سفر نیست
من تشنه مرگم تو چرا بال گشودی
پیش از تو مرا نوبت پرواز مگر نیست
من تشنه پرواز و تو سرگرم تماشا
ای آینه خو صبر کن این رسم سفر نیست
ای آینه خو صبر کن این رسم سفر نیست